Παρασκευή 24 Μαρτίου 2017

Run with fashion


Όταν συναντά το τρέξιμο την μόδα, την τέχνη και την άνεση....το αποτέλεσμα είναι απλά καταπληκτικό!

Μοναδικές δημιουργίες μόδας είναι οι προτάσεις σχεδιαστών, τα εντυπωσιακά τους κολάν είναι έργα τέχνης!

Ανεβάζουν την διάθεση και χαρίζουν μία νέα εικόνα στην γυναίκα δρομέα! Χρώματα, σχέδια και υφές να διαλέξουμε αυτό που μας αρέσει...και μας κάνει να τρέχουμε με χαμόγελο κι αυτοπεποίθηση!







Τετάρτη 8 Μαρτίου 2017

Love and run stories.





Γιορτάζουμε τη μέρα της γυναίκας με την love and run story μιας σπουδαίας γυναίκας, της Ιωάννας Μπαράτσα! Είναι τρυφερή μαμά του Παναγιώτη και της Δήμητρας και ευτυχισμένη σύζυγος του Χρήστου. Είναι Τεχνολόγος Γεωπόνος και έχει αποκτήσει το MSc της στην Αρχιτεκτονική τοπίου στην Αγγλία. Δίδαξε για 15 χρόνια στην ανώτατη εκπαίδευση μαθήματα αρχιτεκτονικής τοπίου και πλέον βοηθάει την αγαπημένη αδερφή της στην επιχείρηση της, Πράσινο Σπίτι στα Ιωάννινα. Αγαπάει να τρέχει, είναι το πάθος της και τα πηγαίνει πολύ καλά...αρκεί να σας πώ ότι έχει αναδειχτεί πρωταθλήτρια στο Sky Running by Salomon 2015. Είναι η σύγχρονη γυναίκα που τα καταφέρνει παντού με σκληρή δουλειά, επιμονή και πολύ αγάπη! 
Είναι μία γυναίκα που εμπνέει τον σεβασμό και την εκτίμηση στους συναθλητές της.

Μερικές επιδόσεις της σε αγώνες:
ZMR Tera 12.47
Transvulcania 11.29
Olympus Marathon 6.27  


Οι ρόλοι της γυναίκας είναι πολλοί και απαιτητικοί, σύζυγος, μητέρα, εργαζόμενη με χόμπι και....δρομέας...γίνεται;

Ναι, οι ρόλοι της γυναίκας σήμερα είναι πολλοί και απαιτητικοί, αλλά όλα μπορούν να γίνουν, αρκεί να οργανώσεις σωστά τον χρόνο σου, ώστε και να τρέχεις και να καταφέρεις να ανταπεξέλθεις σε όλα τα υπόλοιπα. Βάζεις τις προτεραιότητές σου και ανάλογα με τον χρόνο που σου απομένει αλλά και την όρεξη – «τρέλα» που έχεις, θέτεις στόχους και προχωράς. Σίγουρα όλο αυτό δεν είναι εύκολο, αλλά ζυγίζεις τα πράγματα και βλέπεις τι κερδίζεις και τι χάνεις και ανάλογα αποφασίζεις. Η δικιά μου η ζυγαριά γέρνει προς αυτά που κερδίζω από το τρέξιμο, οπότε με προτεραιότητα πάντα τα παιδιά μου βρίσκω τον χρόνο, την όρεξη και το κουράγιο να είμαι και δρομέας.



Είσαι δρομέας μεγάλων αποστάσεων βουνού, πώς προέκυψε αυτό στην ζωή σου;


 Ασχολήθηκα με τον στίβο στα χρόνια του γυμνασίου και συγκεκριμένα με τα 600μ. και λίγο με τα 800μ., όπου είχα πολύ καλές επιδόσεις αλλά και βλέψεις για πρωταθλητισμό. Οι γονείς μου όμως δεν συμφωνούσαν με αυτό και έτσι σταμάτησα. Από τότε ξανάρχισα να γυμνάζομαι και να τρέχω συστηματικά τα τελευταία 5 χρόνια. Με το βουνό ασχολήθηκα τυχαία και αυτό για να ξεπεράσω έναν τραυματισμό στο ισχίο έπρεπε να τρέχω σε μαλακό τερέν, το οποίο και βρήκα στον λόφο που βρίσκεται πάνω από την πόλη των Ιωαννίνων, τον λόφο του «Φρόντζου». Εκεί συνάντησα και άλλους δρομείς και έτσι έμαθα για τους αγώνες βουνού. Αποφάσισα να πάρω μέρος στον Εύαθλο της Κόνιτσας στην διαδρομή των 10χλμ. και στη συνέχεια στην διαδρομή των 25χλμ. στο Ζαγόρι, όπου και κέρδισα την πρώτη θέση. Αυτό ήταν, από τότε «κόλλησα», συνέχισα να τρέχω στο βουνό και σιγά – σιγά τα 25χλμ. έγιναν 42χλμ, τα 42χλμ. έγιναν 50χλμ. και τα 50χλμ. έγιναν 80χλμ.


Θηλυκότητα και δρομική ζωή μπορούν  να συνυπάρξουν;

Θηλυκότητα σημαίνει να έχεις συνείδηση της γυναικείας σου φύσης και όλων αυτών που σε κάνουν διαφορετική από το άλλο φύλλο. Εϊναι η αγάπη για το σώμα σου και ο τρόπος που το φροντίζεις, είναι η δυνατότητα να δίνεις ζωή και να την προστατεύεις. Ναι, η θηλυκότητα και η δρομική ζωή μπορούν να συνυπάρξουν. Το να σέβεσαι τον εαυτό σου, να αισθάνεσαι πιο όμορφη, πιο θηλυκή, πιο δυνατή, σε βοηθάει να την αναδείξεις. Το τρέξιμο λοιπόν σου προσφέρει όλα τα παραπάνω και σε κάνει να νιώθεις το «απόλυτο θηλυκό» για σένα και τους ανθρώπους που αγαπάς.


Τί αισθάνεσαι όταν τερματίζεις σε έναν αγώνα;

Τα συναισθήματα που με κατακλύζουν είναι πολλά. Πρώτα απ’ όλα με πλημμυρίζει ευτυχία όταν έχοντας περιμένει όλη τη διάρκεια του αγώνα, να ακούσω τις φωνές των παιδιών μου και να δω τα χέρια τους απλωμένα για να με πιάσουν να τερματίσουμε μαζί. Είναι κάτι μαγικό.Στη συνέχεια εμφανίζεται το συναίσθημα της ικανοποίησης και της ανακούφισης, γιατί συνειδητοποιείς πώς οι κόποι σου και οι προσπάθειές σου έχουν πιάσει τόπο και όλα πήγαν καλά.Και τέλος, νιώθω απίστευτη χαρά από την ατμόσφαιρα που δημιουργεί ο κόσμος με τα χειροκροτήματα και τις φωνές του.Ο τερματισμός είναι λυτρωτικός αλλά και ταυτόχρονα μεθυστικός.


Έχεις υποστήριξη από την οικογένεια σου; Τί λένε τα παιδιά σου για την μαμά τους την δρομέα;

Έχω την αμέριστη υποστήριξη από την οικογένειά μου και την κατανόησή τους στον δρόμο που έχω επιλέξει. Είναι το στήριγμά μου. Όποτε μπορούν βρίσκονται και αυτοί δίπλα μου στους αγώνες και αυτό με κάνει να βάζω τα δυνατά μου. Τα τελευταία δύο χρόνια που ο σύζυγός μου ζει μακριά λόγω δουλειάς δυσκολεύομαι πολύ να βρω τον χρόνο που χρειάζεται για να τρέξω ανάμεσα σε δουλειά – παιδιά – σπίτι και άλλες υποχρεώσεις. Αλλά έχω τα μικρά που πολύ συχνά με ξεσηκώνουν, γιατί τους αρέσει που η μαμά τους είναι δρομέας και καμαρώνουν πολύ για αυτό. Όταν μιλάνε για μένα στους φίλους τους, λένε το πόσο πολύ θέλουν να με μοιάσουν, το καθένα ακολουθώντας το δικό τους σπορ. Κι εγώ ως χαζομαμά μόλις τα ακούω, κρυφογελάω. Είναι αλήθεια, ότι μου δίνουν το κίνητρο να συνεχίζω να κάνω αυτό που αγαπώ.


Πώς προετοιμάζεσαι για τους αγώνες σου; Ακολουθείς συγκεκριμένο πρόγραμμα και διατροφή; Κάποιο μυστικό που θέλεις να μοιραστείς με τις νέες δρομείς;


Κάθε φορά που τελειώνει μια δρομική χρονιά και με ρωτάνε του χρόνου τι σκέφτεσαι λέω θα δούμε, δεν ξέρω. Και μια μέρα εκεί που κάθομαι βγάζω ένα πρόγραμμα με καμιά δεκαριά αγώνες . Στη συνέχεια το επεξεργάζομαι και αρχίζω να αφαιρώ καταλήγοντας σε μερικούς από αυτούς. Συνήθως είναι αγώνες που δεν έχω ξανατρέξει και κάποιοι που είναι σταθερές αξίες για μένα. Με βάση αυτό το πρόγραμμα κάνω μια συζήτηση με τον προπονητή μου τον Γιάννη Κουρκουρίκη KTG Θεσσαλονίκη και με τον Νίκο τον Παπαδόπουλο από το Απολλώνιο Γυμναστήριο στα Γιάννενα και βγάζουμε ένα πρόγραμμα με βάση πρώτα τον χρόνο που διαθέτω και την διάθεση που έχω. Εξάλλου όλα γίνονται για να περνάμε καλά και πάντα με ασφάλεια. Διατροφή είναι μια πονεμένη ιστορία. Πολύ θα ήθελα να είμαι πιο αυστηρή με αυτό το κομμάτι αλλά δεν τα καταφέρνω. Αυτό που τουλάχιστον προσπαθώ να κάνω είναι να τρώω απ΄όλα και να αποφεύγω τα πολύ λιπαρά. Το μυστικό για όλες μας τις παλιές, τις καινούριες δρομείς αλλά και για αυτές που θέλουν να ξεκινήσουν είναι ένα απλό ‘’μπορώ να το κάνω’’ είναι το μόνο που χρειάζεται για να ανακαλύψεις τα πραγματικά σου όρια. Μην το βάζεις κάτω, ενθάρρυνε τον εαυτό σου και θα εκπλαγείς ευχάριστα απο τις ικανότητές σου.


Τραυματισμούς από το τρέξιμο....που πονάνε σώμα και ψυχή....πώς τους αντιμετωπίζεις;

Οι τραυματισμοί είναι κάτι που δεν μπορεί να αποφύγεις. Ειδικά όλοι εμείς, που δεν είμαστε επί της ουσίας αθλητές, αλλά προσπαθούμε να βγάλουμε πρόγραμμα προπόνησης παρόμοιο με αυτό των αθλητών, έχουμε οπωσδήποτε συχνότερους τραυματισμούς. Γι’ αυτό χρειάζεται προσοχή και μέτρο. Κάνω ο,τι μπορώ για να τους αποφύγω με σωστή ενδυνάμωση και διατροφή, γιατί χρόνος για ξεκούραση, που είναι και αυτή απαραίτητη δενυπάρχει.Αν συμβούν τραυματισμοί, μειώνω την ένταση και την συχνότητα, λίγο φυσιοθεραπεία και ξανά από την αρχή.Όσο για τους τραυματισμούς της ψυχής από μία εγκατάλειψη για παράδειγμα, νομίζω ότι δύσκολα το ξεπερνάς, απλά συνετίζεσαι και προσπαθείς την επόμενη φορά να ακούς πρώτα το σώμα σου και μετά τον ενθουσιασμό σου.




Ασχολείσαι με την εμφάνιση σου στο τρέξιμο ή βάζεις απλά ότι σου χαρίζει άνεση;

Αυτά τα δύο μπορούν να συνδυαστούν. Θέλω τα ρούχα που φοράω να είναι ωραία και άνετα. Πάντα μου άρεσε να συνδυάζω τα χρώματα των ρούχων με τα παπούτσια. Ήταν κάτι σαν ιεροτελεστία πριν τον αγώνα. Μέχρι να μπορέσω να ξεπεράσω ότι αυτό δεν γίνεται κάθε φορά, γιατί τα παπούτσια που χρειαζόμουν για τον συγκεκριμένο αγώνα δεν έβγαιναν στο χρώμα που ήθελα ή τα ρούχα, πέρασα δύσκολα.Θέλω ο,τι φοράω να μου φτιάχνει τη διάθεση, να μου ταιριάζει, να με κοιτάω και να λέω ότι τώρα ναι μπορείς να πας να τρέξεις και ταυτόχρονα να είναι άνετο για έναν δύσκολο αγώνα.


Ποιοί οι αγαπημένοι σου αγώνες σε Ελλάδα και εξωτερικό; Ποιός ο επόμενος αγώνας-στόχος σου;

Δύσκολη ερώτηση. Κάθε αγώνας είναι και μία έκπληξη που σου δίνει πολλές όμορφες εικόνες και γνωρίζεις ‘’ζεστούς’’ ανθρώπους. Έχουμε τόσα όμορφα μέρη στην Ελλάδα, που από πού να ξεκινήσεις να μιλάς και πού να τελειώσεις. Οι δύο αγώνες που είμαι συναισθηματικά πιο δεμένη, γιατί τους έχω τρέξει σχεδόν από την «γέννησή τους» και τους έχω ζήσει από μέσα κάνοντας τις προπονήσεις μου εκεί, έχω μοιραστεί τα σχέδια και τις αγωνίες των διοργανωτών τους, είναι ο τόπος μου, είναι το γνωστό σε όλους μας Zagori Mountain Running στο Ζαγόρι και το URSA TRAIL στο Μέτσοβο. Αγαπημένος αγώνας στο εξωτερικό είναι αυτός που συμμετείχα πέρυσι Transvulcania στο νησί Las Palmas στα Κανάρια νησιά. Το ηφαιστειογενές τοπίο και ο παλμός του κόσμου έμειναν χαραγμένα στο μυαλό μου.



Ποιά τα όνειρα σου για την οικογένεια σου και τί εύχεσαι για το δρομικό σου μέλλον;


Τα όνειρα για την οικογένειά μου είναι να είμαστε όλοι υγιείς και να μπορέσουμε στο μέλλον να ξαναείμαστε όλοι μαζί, μιας και ο σύζυγός μου δουλεύει στο εξωτερικό.Όλα τα άλλα θα γίνουν. Όσο για το δρομικό μου μέλλον θα ήθελα να μπορώ να τρέχω με την ίδια λαχτάρα και αγάπη για πολλά χρόνια ακόμη και αν είναι σε λιγότερους αγώνες και αν είναι πιο αργά. Όνειρό μου επίσης είναι να συμμετάσχω σε αγώνες εξωτερικού για να δώ και άλλα μέρη μια που με το τρέξιμο βλέπεις τοποθεσίες που δεν θα μπορούσες να πας σαν απλός τουρίστας.Και τέλος θα ήθελα μέσα στο 2018 να εκπληρώσω μια καινούρια κάπως ‘’τρελή ‘’θα την έλεγα επιθυμία μου για κάτι διαφορετικό που περιλαμβάνει τρέξιμο πολλών χιλιομέτρων αλλά και άλλα σπορ. Ο όγκος αυτού του αγώνα είναι τρομακτικός αλλά και εθιστικός. Κάτι εντελώς καινούριο για μένα.


Ευχαριστώ πολύ Ιωάννα για την γλυκιά συζήτηση που μου χάρισες, η love and run story σου θα είναι μία από τις αγαπημένες μου. Χάρηκα πολύ που σε γνώρισα, σου εύχομαι τα όνειρα σου να πραγματοποιηθούν κι εμείς που σε αγαπάμε να χαιρόμαστε μαζί σου! Είσαι απλά υπέροχη!