Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2016

Love and run stories.
Pirgelis John and Stergiou Sofia's love and run story!


Μία αληθινή love and run story έχω την χαρά να φιλοξενώ στο love and run blog. Ο Γιάννης κι η Σοφία είναι απλά υπέροχοι.... είναι νέοι, ωραίοι, γεμάτοι ζωή, θετική ενέργεια και "όρεξη" για πολλά χιλιόμετρα! Είναι δύο ερωτευμένοι άνθρωποι! Τρέχουν μαζί τα βουνά που αγαπούν, "τρέχουν" μαζί και την ζωή τους! Η Σοφία σπούδασε διοίκηση στον Πειραιά κι ο Γιάννης γυμναστική στην Θεσσαλονίκη, η Σοφία στην Αθήνα κι ο Γιάννης στην Ξάνθη κι όμως οι δρόμοι τους συναντήθηκαν πού αλλού...σε αγώνα δρόμου! 



Κάποιες από τις επιδόσεις τους.

Γιάννης

Σπάρταθλον : 32 ώρες και 20 λεπτά

Νυμφαίο Κομοτηνής: 3 ώρες και 15 λεπτά

Transvulcania: 10 ώρες και 35 λεπτά

Σοφία

Εξωμέρια Τήνος : 2 ώρες και 36 λεπτά

Ελληνικό Cross Country : 3 ώρες και 22 λεπτά

Μονοπάτι Παρνασσού (11χλμ) : 1 ώρα και 33 λεπτά


Πώς ξεκίνησες το τρέξιμο; Τί σας έκανε να "κολλήσετε";


ΓΙΑΝΝΗΣ Εντελώς τυχαία...Από μικρός έχω δοκιμάσει διάφορα αθλήματα. Ένας τραυματισμός με άφησε εκτός γηπέδου στο ποδόσφαιρο - όπου και ασχολούμουν 15 χρόνια ερασιτεχνικά . Ένα μήνα μετά τον τραυματισμό και έχοντας μπει στην αποκατάσταση του – χαλαρό τρέξιμο – συνάντησα ένα φίλο δρομέα βουνού. Κουβέντα στην κουβέντα μου λέει «δεν πάμε μια μέρα να τρέξουμε χαλαρά στο βουνό να γνωρίσεις έναν άλλο κόσμο?» Έτσι και έγινε, μετά από «δέκα επισκέψεις» στο Βουνό και μια συμμετοχή μου σε ένα Αγώνα Βουνού στη Νυμφαία Κομοτηνής, ήρθε ο κεραυνοβόλος έρωτας !!!!


ΣΟΦΙΑ Τα σχολικά χρόνια με βρίσκουν ως μέλος ενός αθλητικού συλλόγου και επί δέκα χρόνια η καθημερινότητα είχε πολύ «τρέξιμο». Μετά ακολούθησε μια περίοδος που ήθελα να δοκιμάσω άλλες αθλητικές δραστηριότητες και πριν τρία χρόνια, η «τυχαία» συμμετοχή μου σε έναν αγώνα βουνού, όπου έπρεπε να «κερδίσεις» όχι τους άλλους δρομείς αλλά τις καιρικές συνθήκες (αστραπές, χαλάζι, κρύο), ξανά ενεργοποίησε το τρέξιμο αλλά αυτή την φορά στο βουνό, πράγμα πιο διασκεδαστικό και με πιο ωραίες εικόνες.


Είστε ένα πραγματικό love and run story. Η αγάπη σας για το τρέξιμο σας χάρισε τελικά και την σχέση σας! Πώς αισθάνεστε γι αυτό;


Ναι πράγματι, το τρέξιμο μας γνώρισε , μας σύστησε και μας έφερε κοντά. Είναι ωραίο όταν δύο άνθρωποι έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα. Πως αισθανόμαστε; Χαρούμενοι γιατί μέσα από το τρέξιμο ο ένας γνωρίζει καλύτερα τον άλλον, καθώς επίσης δεν χρειάζεται να δόσεις «εξηγήσεις» όταν πας για προπόνηση!!!!!
 











Πώς νιώθεις γι αυτόν/την όταν τον/την βλέπεις να τρέχει σε έναν αγώνα;
Πού και πότε νιώσατε τα πιό έντονα συναισθήματα σε τερματισμό;


Σ- Αίσθημα υπερηφάνιας. O Γιάννης το 2015 πήρε μέρος στο Σπάρταθλο, 245 χλμ αγωνίας, πόνου, βλέπεις τον άνθρωπο σου να φτάνει στα όρια του και ο δικός σου ο ρόλος καθαρά ψυχολογικός. Ένας αγώνας 32 ωρών που σου βγάζει συναισθήματα, όσα θα έβγαζε μια ζωή σε δέκα χρόνια


Γ- Είναι μοναδικά όμορφο να τρέχεις με τον άνθρωπό σου. Μέχρι τώρα δεν έχει τύχει να αγωνίζεται η Σοφία και εγώ να είμαι απλός θεατής. Τώρα που την βρήκα δεν την αφήνω να τρέχει μόνη της , μη μου φύγει (χαχαχα). Έτσι στους αγώνες που παίρνουμε μαζί μέρος πλημμυρίζω με πολλά συναισθήματα σε όλη την διάρκεια τους και ειδικά στους τερματισμούς. Ο Κλασσικός Μαραθώνιος Αθηνών 2015 ήταν προσωπικό στοίχημα της Σοφίας, όταν φτάσαμε στο τερματισμό, ο οποίος κατακτήθηκε με πολύ πόνο ειδικά στα τελευταία χιλιόμετρα, η αγκαλιά που δώσαμε στην γραμμή του τερματισμού με έκανε να αισθανθώ σαν τον Άρμστρονγκ όταν πάτησε στο φεγγάρι!


















Δρόμος ή βουνό έχετε επιλέξει; Ποιό το αγαπημένο σας μέρος για τρέξιμο;


Βουνό χωρίς δεύτερη σκέψη! Δεν έχουμε αγαπημένο μέρος απλά έχουμε ως στόχο να τρέξουμε σε όσα περισσότερα βουνά γίνεται σε Ελλάδα και εξωτερικό. Ταξιδεύουμε κάνοντας το χόμπι μας!




Έχετε σκεφτεί ποτέ να σταματήσετε το τρέξιμο; Αν ναί, γιατί;


Έχεις σκεφτεί ποτέ εσύ να σταματήσεις να αναπνέεις?


Ποιός είναι ο αγαπημένος σας αγώνας και γιατί; Ποιός είναι ο αγώνας των ονείρων σας;Ποιός είναι ο επόμενος αγώνας που θα πάρετε μέρος;


Δεν υπάρχει αγαπημένος αγώνας. Κάθε αγώνας έχει την ομορφιά του. Επόμενος αγώνας του Γιάννη είναι του ROUT 100 MILES και της Σοφίας ο Ενιπέας. Αγώνας των ονείρων του Γιάννη είναι ο HARD ROCK 100 MILES, που γίνεται στο Κολοράντο και είναι ο πιο παλιός αγώνας 100 μιλίων.




Πώς είναι η καθημερινότητα σας με τις προπονήσεις σας και την διατροφή σας; Έχετε κάποια συμβουλή για τους νέους δρομείς;


Πρέπει να ακολουθείς μια σωστή διατροφή, για να μπορεί ο οργανισμός να ανταπεξέλθει στις ανάγκες των προπονήσεων.
Στους νέους δρομείς θα έλεγα να αγαπάνε αυτό που κάνουν, χωρίς να υπερβάλουν. Το ζητούμενο είναι να κάνουν αυτό που αγαπάνε όσα περισσότερα χρόνια μπορούν, χωρίς τραυματισμούς.










Έχεις κάτι ιδιαίτερο ώς δρομέας αγώνων.....τρέχεις με υπέροχες τρελές αστείες στολές! Αυτό πώς ξεκίνησε; Πώς διαλέγεις την στολή σου κάθε φορά;

Έρευνες έχουν δείξει ότι το χαμόγελο μακραίνει την ζωή. Έτσι θέλοντας να μεταδώσω το χαμόγελο και στους άλλους ανθρώπους αποφάσισα σε κάποιους αγώνες να τρέχω μεταμφιεσμένος. Το να διαλέξω την στολή είναι ιεροτελεστία. Μπορεί να πάρει από μια εβδομάδα έως ένα μήνα. Η επιλογή της ενδυμασίας έχει να κάνει με την τρέλα της στιγμής.

























Έχεις πάρει μέρος στην διοργάνωση αγώνων στη Ξάνθη, στους οποίους έχω τρέξει και έχω να πώ οτι ήταν άψογοι! Ποιό είναι αυτό που σου αρέσει και ποιό αυτό που σε κουράζει ως διοργανωτής αγώνων;


Μια διοργάνωση ενός αγώνα έχει πολλές ευθύνες. Για να βγει άρτιος ο αγώνας πρέπει να «τρέχεις» τουλάχιστον ένα τρίμηνο, με αποκορύφωση τον τελευταίο μήνα. Αυτό σε κουράζει τόσο σωματικά όσο και ψυχικά. Βέβαια, την ημέρα του αγώνα όλα τα ξεχνάς. Το χαμόγελο των δρομέων καθώς τερματίζουν σε παροπλίζουν με δύναμη για να συνεχίσεις και την επόμενη χρονιά!!!







Οι δρομείς πολλαπλασιάζονται στην Ελλάδα και τον κόσμο καθημερινά. Πώς φαντάζεσαι την δρομική κοινότητα τα επόμενα χρόνια;

Πράγματι το τρέξιμο έχει πάρει μεγάλες διαστάσεις. Το σημαντικό είναι ότι ο κόσμος έχει δραστηριοποιηθεί. Εύχομαι αυτή η έξαρση να μην είναι μια απλή τάση της εποχής και τα επόμενα χρόνια ακόμη περισσότερος κόσμος να μπει στην δρομική κοινότητα.
Στην Ελλάδα αυτό που χρειάζεται είναι αθλητικές υποδομές , έτσι ώστε αυτή η αύξηση να γίνει ακόμα μεγαλύτερη.


Ποιά τα όνειρα σας για το μέλλον δρομικά και προσωπικά;

Όνειρα δρομικά και προσωπικά δεν υπάρχουν συγκεκριμένα. Στόχος μας να είμαστε καλά, υγιείς και να τερματίζουμε με χαμόγελο. Να απολαμβάνουμε το χόμπι μας και μέσα από αυτό να γνωρίζουμε μέρη, ανθρώπους και να συλλέγουμε εμπειρίες.

ONE TRUE LOVE AND RUN STORY!
Σοφία και Γιάννη σας εύχομαι να είστε πάντα ευτυχισμένοι κι ερωτευμένοι και μαζί να πραγματοποιήσετε τα προσωπικά και δρομικά σας όνειρα! Καλό αγώνα και καλό τερματισμό στον Γιάννη που θα τρέξει τα 100 μίλια του ROUT 2016 και καλή δύναμη στην Σοφία που θα τον περιμένει με αγωνία να τερματίσει!
Σας ευχαριστώ πολύ παιδιά, χάρηκα πολύ που σας γνώρισα!












Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου